ابجدخوانی معماری

گویند معماری معماهای بسیار دارد و چگونگی و چرایی هویت آن بر بشر  پیرامون این جهان برخی شناخته شده و قسمت اعظم آن جز آن معمار بزرگ و یگانه هستی بخش بر آن چیرگی و تسلط ندارد.

هر بشری و هر جنبنده ای می خواهد معماری اطراف خویش را بداند و بر این عقیده که می تواند آن را کشف کند و بر علوم معماری پی ببرد . دانشکده ها و مدارس متعدد بنا نهاده و جمعیتی را پیرامون آن به خیال کشف معماری برانگیخته و جزئی از جزئیات معماری را به اندازه وسع خود دریافته و بر این اساس می گوید معمار شده ام. لاکن خود می داند هنوز اول بسم ا… است و ابجد خوان این علم وسیع می باشد. زیرا بیشترین صدمه ای که به بشر وارد شده از همین کج فهمی انسان در رابطه با دانسته و ندانسته آن می باشد.

پیرامون همین مطالب ذکر شده دانشکده ای را به یاد دارم که دروس معماری در آن تدریس می شد و شنیده  شده است که هنوز هم در همین راستا فعالت می نماید و لیکن گذشته آن متفاوت بود زیرا در آن دوره مدرسین و دانشجویان علوم معماری به چند فن دیگر برای فهم معماری مجهز بودند از جمله عکاسی ، نقاشی ، روانشناسی و حکمت و فلسفه که کمک می کرد به فهم دانش معماری و تجهیز دانشجو برای حل معمای معماری که معمارانی از آن دانشکده فارغ التحصیل می شدند که می توان گفت لااقل معماری پیرامون خود را از حدود بسم ا… گذشته و ابجدخوانی معماری را یاد گرفته و از حفظ بودند و شاید آنچه را که تا به حال ساخته و پرداخته شده است از آن دانشجو یا فارغ التحصیل به یادگار مانده است. با این اوصاف نباید فراموش شود که خالقیت و خلاقیت از صفات پروردگار بی همتاست و معمار اصلی خداوند جهان آفرین است.