۳ بهمن روز شکوفایی زمزمه های عاطفه

۳ بهمن روز شکوفایی زمزمه های عاطفه است؛ روز پیوند با دستان آبشارگونه مهربانی. زیباترین گل ها آمده اند و به چشمه ای خیره شده اند که پاکی ها را در خود پرورش می دهد. فرصتی است تا رؤیایی از کودکی را همراه با جوانه های لالایی، به تماشا بنشینیم و با حس حضور این روز، گرم ترین خورشید را بسراییم. هر طرف که می نگری، عطر شیفتگی پیچیده است. سرمست ترین تصنیف ها از متن دقایق، امروز می چکد.

نام مادر، چشم انداز روشنی است که چون کوهی استوار، در مقابل بهار عمر ماست. از همان نخست، در خواب گهواره ها، نوازش های محبت آمیزی نهفته بود که بوی مادر می داد. خنده های او به روزهای ما طعم ایمان می بخشید و چراغ نیایش او بود که شب های ما را روشن نگاه می داشت. از هیچ آموزشگاهی جز دامنِ پاک او، عشق را نیاموختیم. تمام مکتب ها به گوهرهایی که از نگاه پرمهرش می ریخت، غبطه می خوردند. هنوز هم شاگرد مکتبخانه اوییم و به تمنای گوشه ای از آن نگاه، دنیای خود را محتاج می دانیم. هنوز با بدرقه ای از دعای او، راه ما هموار است و سرنوشت ما به نیکویی رقم می خورد.

بهشت را زیر پای او باید جست! از جایی که او ایستاده است تا آنجا که خداوند بهشت موعودش را برقرار ساخته، به اندازه یک قدم فاصله است. قصور از ماست که به زیر پای او، سر خضوع و احترام خم نمی کنیم، وگرنه بهشت نزدیک است.
این مقامی که به مادر عطا کردند، همه از لطف آن «ام ابیهایی» است که برای عالم هستی، مادری می کند. هر جا بوته عشقی از دل مادری سر زد و درخت محبتی به بار نشست، ریشه اش به باغ مینوی وجود زهرا علیهاالسلام باز می گردد که اگر نبود، رشته پیوند میان آسمانیان و زمینیان از هم می گسست و نقطه اتصال عقل و عشق کور می شد.
میلاد سرور بانوان جهان و مادر تمام شیعیان بر شما و تمام مسلمانان مبارک باد.