ساعات بیکاری

سال هاست کارمندم اول صبح بیدار می شم از خونه می زنم بیرون با کلی مشغله غروب هم با خستگی میام خونه.

اما کارم ی مزیت خیلی خوب داره در بعضی ماه ها مسئولیتم کم می شه و زمان های خالی بیشتری داریم و در این ساعات هر کاری می تونیم انجام بدیم و بستگی به علایقمون داره . اما من اخلاقم طوریه که نمی تونم بیکار باشم مثل همکارام . ترجیح می دم با کاری یا کتابی ، مجله ای خودمو سرگرم کنم.

در محل کارم کتابخونه خوبی داریم که دوست داشتم همیشه اونجا سرک بکشم .کم کم با رفت و آمدام پام به کتابخونه باز شد و با مسئول اونجا آشنا شدم. یه مرد مسن با کلی تجربیات جورو و اجور. ایشون کارمند دانشگاه تهران مسئول کتابخانه بوده حالا بازنشسته شده آدم خوش اخلاق و مودبیه و بخاطر همین صفات برگزیده کل اداره احترام خاصی براشون قائل هستند.

ساعات بیکاریمو همیشه تو کتابخونه بودم و همکارام می دونستن باید منو کتابخونه پیدا کنند. کتابخونه ی جای دنج پیدا کرده بودم که یک راست می رفتم ی گوشه می نشستم مطالعه می کردم اون جای دنج، برام پناهگاه شده بود حتی ناراحتیام و شادیامو اونجا می بردم. در همین حین یاد روزگاری افتادم که از کتابخونه محل خونمون کتاب امانت می گرفتم و همیشه فکر می کردم مسئول کتابخونه چطوری سریع  کتابی که خواستم پیدا می کنه. یادم افتاد به کار در کتابخانه علاقه دارم. کلا من به کتاب و کاغذ و نوشتن علاقمندم.

کم کم با مسئول کتابخونه آشناتر شدم پیشنهاد کمک دادم پذیرفت وقتی علاقه منو به یادگیری دید همه کارهای کتابخونه بهم آموزش داد. کلی کار بلد کتابخونه شدم.  الان کسی کتاب می خواد سریع کتابو پیدا می کنم و تحویلش می دم.

در حال حاضر دو تا مسئولیت دارم هم کار خودم هم کتابخونه. از این که در اوقات فراغتم در کتابخونه هم کار می کنم راضیم .